دوره و پیامد اختلال سلوک متفاوت است. حدود 7 درصد از کودکانی که دارای اختلال سلوک هستند در سنین اولیه درگیر رفتار ضد اجتماعی بوده اند که تا بزرگسالی آن ها ادامه پیدا کرده است. اگر مشکلات آنان در همان سال های اولیه حل نشود، اختلال سلوک می تواند به وضعیت مزمن تبدیل شود. در مقابل حدود 30 درصد از موارد این اختلال در هنگام بلوغ جنسی ظاهر می شود و در سال های اولیه جوانی از بین می رود. پیامد درمان برای کودکان کم سن تر بهتر است و الگوهای رفتار یمربوط به عملکرد نادرست طولانی مدت معمولا در برابر درمان بسیار مقاوم هستند. این درمان ها در مورد کودکانی که مشکلات خفیفی دارند و آن هایی که به خانواده ها و جامعه های سالمی تعلق دارند بسیار موفق تر است. پیامدهای دوره بزرگسالی اختلال به نوع و شدت اختلال و هم چنین به عوامل خطرساز و عوامل حفاظت کننده در خانواده، کودک و جامعه بستگی دارد. مشکلات سلوکی کودکان با رفتار مجرمانه بعدی، مشکلات روانپزشکی، مشکلات اجتماعی و بهداشتی و مشکلات مربوط به ضعف والدین همراه می شود. اگر این اختلال بدون درمان رها شود احتمال بروز رفتار ضد اجتماعی در بزرگسالی افزایش پیدا می کند گرچه این نکته در مورد تمام کودکان صادق نیست عوامل بسیاری نظیر سن شروع اختلال، جنسیت و وجود سایر اختلال ها در ین مورد موثرند. در بزرگسالانی که در کودکی دچار اختلال سلوک بوده اند اگر زن باشند احتمال بروز اضطراب و افسردگی و اگر مرد باشند احتمال اختلال شخصیت ضد اجتماعی و سوء مصرف مواد مخدر بیشتر است. کودکانی که همزمان دارای اختلال سلوک و ADHD هستند احتمالا عاقبت وخیم تری خواهند داشت.